SOSYALİST İNSAN KAPİTALİST HAYATTA BAŞARILI OLAMAYACAĞI İÇİN Mİ SOSYALİST OLUR?

SOSYALİST İNSAN KAPİTALİST HAYATTA BAŞARILI OLAMAYACAĞI İÇİN Mİ SOSYALİST OLUR? Kapitalizm, tarihinden bugüne hep aynı yaygarayı yapmıştır.İnsanlar çalışırsa başarılı olur çalışan adamı sistem ödüllendirir.Bu sistemin kurallarından biridir diye yırtar kendini.Gerçeği gizlemek pahasına olsa bile.Realiteye baktığımızda çalışan insan, çalmadıkça çırpmadıkça hep daha çok batmış, çalan, çırpan, ikiyüzlü davranan kuyu kazan ise hep zengin olmuştur. Hatta insanları o kadar soymuşlardır ki “”çok kutsal özel mülkiyet hakkı” toplumun 10’da 9’u için hayal olmuştur.İnsanları mülksüzleştirmenin en iyi örneğini bu sistem göstermiştir. Mülksüzleştirilen kesimler haklı olarak isyan ettiğinde kapitalizmin paçaları tutuşmuş ve dezenformasyon çalışmalarına hız vermiştir örnek olarak “ kapitalizme isyan edenler,çalışmalarını kapitalizme uyduramadıkları için başarısız olmuşlar bu onların potansiyelsizliklerinden gelmekte ve bu yüzden bu insanlar kolay yolu seçip isyan etmektedir. Halbuki bu sistemde çalışan herkez başarıya ulaşabilir!”.Böylece kapitalizm manevra yaparak şuçu kendinden yabancılaştırarak işlediği bütün günahlarından kendini arındırmaya kalkmıştır. Burjuva ideologları bu tezleriyle bile bile yalan söylemektedirler.Bir insan potansiyelsiz olsa, gerçek anlamda başarısız biri olsa o kişi güçlünün arkasına yapışır, kaypak olur,fırıldak olur, bütün değerleri satılık bir insan olur.güçlü bir grup,güçsüz bir kişi veya grubu eziyorsa başarısız insan neden ezildiğini sorgulamadan kim güçlüyse o grubun arkasına takılır,ezlien gruba karşı barbarlığın en üst aşamasını gösterir.O grubu ezmek ve ezenlerin gözüne girmek için elinden ne geliyorsa yapar.Bunu yapmasının nedeni toplumsal statü elde etmek içindir.Bu tip insanlar hem linç olaylarında, hemde patrona yaranmak isteyen şeflerde ya da müdürlerde ve diğer benzer örneklerde görülebilir. Kapitalizmin istediği budur çünkü kapitalizmde gerçek başarı aslında başarısızlıktır.Kapitalizm insanların başarısızlıklarından güç alır ve herkesi başarısız yapmak için bütün silahlarıyla uğraşır.Bir sosyalist ise bunun tam tersidir.Mevcut olduğu durumda ezen burjuvaziden ve tarihsel olarak ezen bütün sömürücü sınıfların karşısındadır.Sosyalist günümüzde ve geçmişte ezilen sınıfların yanında olmuş kapitalizm koşullarında proletaryanın çıkmasıyla en fazla sosyalist bu kesimden çıkıp dayanılan temel sınıf proletarya olmuştur.Çünkü günümüzde en zor şartlarda yaşayan,en çok ezilen,sisteme başkaldırma potansiyeli en fazla olan sınıf odur. Müttefikleri öbür ezilen sınıflardır.Burjuvazi tarafından kandırılma ihtimaline rağmen, kendi çıkarlarının bireysel değil sınıfsal mücadelede olduğunu en başta kavrama yeteneğine sahip sınıf odur.Kavrama yeteneğinden dolayı düşünme yeteneği gelişmiştir. Sosyalistin kafasında her zaman şu düşünce vardır “ben burjuvazinin kuyruğuna takılmadan ona uşaklık etmek yerine kendi kurtuluşumu nasıl sağlarım, bu düzeni nasıl yıkarım?” diye düşünür.Bundan dolayı ona göre ürünler verir ona göre hareket eder.Teorisini,sanat anlayışını,edebiyatını, mücadale biçimini ve diğer gerekli unsurları proletaryanın sınıf çıkarının yararına kullanır.Orta yolculuk yapmaz proletarya diktatörlüğü için çaba harcar.Yaşadığı sistemin adının cumhuriyet ya da kraliyet olması onun için önemli değildir. Hepsi son noktada burjuva diktatörlüğünün birer parçasıdır. Bu yüzden saf demokrasi saf özgürlük anlayışlarının onun boğazlanması için demokrasi ve özgürlük olduğunu bilir.Kapitalizmin adaletli gelir dağılımı safsatasının burjuva diktatörlüğün yıkmına karşı işçiye verilen bir rüşvet olduğunun farkındadır. Bu yüzden burjuvazi ile uzlaşmazdır sekterdir.Burjuva düşüncesinde biri ise kendini kurtarmak için burjuvaziye yalakalık yapar. Bütün ürünlerini köşeyi dönmek için yapar.(zengin biri için keyiften sanat icra ettiği zamanlar istisnadır ama özü aynıdır burjuvazinin yararınadır. onun devamı için çaba sarf eder) yeri gelir kibar ve nazik olurlar,yeri gelir altındaki elamanı ezerler,yeri gelir o pis sanatlarını icra ederler,yeri gelir aydın olurlar, yeri gelir başkasını linç ederler.Linç konusunda parası olup olmaması önemli değildir bazen sistemin yoz sanatçıları bile “vatanperver” görünmek, burjuvazi ve toplumun gerici unsurları tarafından benimsenmek ve daha çok para kazanmak için linçe başvururlar. Bütün kibarlıkları gider içlerindeki gerçeklik yani hayvanlık ortaya salınıverir tıpkı Ahmet Kaya’ya ödül gecesinde saldıran o “kibarcıklar” gibi. En ilginci ise zaman değiştiğinde onlar kaypaklıklarını göstererek bir anda günah çıkarırlar ve özür dilerler.Sanatçı bu anda sazan avlayan bir balıkçıyla aynı yerdedir toplumdaki sazanları avlayıp geliri için hammadde temin eder.Çünkü herşey para içindir. paranın efendisi burjuvazi olduğu için bu tip insanlar için “herşey burjuvazi içindir”.Bu insanlar sığdır, boştur yaratıcı değildir.Burjuvaziye yaranıp insanların sömürülmesine karşı çıkmayıp bu sömürü düzeninin devamı için kendi sığlıklarında derinlik arayan insanlardır,devekuşlarıdırlar, manipulatördürler.Sosyalist ise zor olanı seçmiştir kapitalizme yaranmak yerine onun adaletsizliğini sorgular teorilerini,sanatını, mücadele biçimini asalaklara yaranmak için değil, asalaklığı yok etmek için çabalar.Teorisi ve sanatı onun zırhıdır onu burjuvaziden korur, bütün burjuva dezenformasyon ve propagandasına rağmen direnir.Kolay yolu değil onurlu ve zor yolu seçmiştir çok hırslıdır kolay olmayan yolu başarmaya çalışır.Hiç potansiyeli olamayan insan bu kadar zor yolu seçer mi? Ne kadar büyük bir başarma istediğidir bu böyle hangi burjuva şakşakçısı bu kadar büyük bir risk alır? Artık gün gibi açıktır hiçbir potansiyelsiz adam bu işe girişemez. Başarısız ve potansiyelsiz adam burjuva ideolojisine sahip biri olarak hayatına devam eder. Başarılı adam ve başarma potansiyeli olan adam ise sosyalist olur.Hareketlerin başarılı olduğu durumlarda güce tapan insanları yanına çeker ama bu güce tapıcılara asla sosyalist denemez.Teorisi ona bazen tarihin çarklarının geri sarılabileceğini söyler

“Daha kaba bir halk tarafından her fetih,açıkça ekonomik gelişmeyi sarsar ve birçok üretici gücü ortadan kaldırır.Ama sürekli fetih olaylarının büyük bir çoğunluğunda, daha kaba fatih,fetihten çıktığı biçimiyle, daha yüksek “ekonomik durum”a uymaya zorlanır.” (Engels,Anti Dühring,sayfa:272,sol yayınları).

Günümüzde kapitalizm sosyalizmi fethetmiştir fakat kapitalizme göre daha yüksek bir biçim olan, sosyalizm, kapitalizmi kendisine uymaya zorlayacak ve çıkan çatışmada kapitalizmi yok edecektir.Bir sosyalistin gücü teorisine inancından gelir.Bir sosyalist asla zaferden şüphe etmez kendi yaşadığı zamanda sosyalizmin kurulacağını göremese bile çocuklarının sosyalizmi görme ve bu sistemde rahat yaşama imkanından dolayı sosyalizme katkı sağlayacak her alanda çalışır ve katkı sağlar. Sonuç olarak sosyalist kapitaliste göre daha ileri görüşlü,daha fedakar ve daha başarılıdır.Başarısı mücadeleye duyduğu inançla doğru orantılıdır.her sabah şöyle uyanır “Bugün devrime 1 gün daha yaklaştık.”